drzewa, ogród, krzewy, byliny |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pinus muricata zwana sosną biskupa (bishop's pine) zwróciła moją szczególną uwagę. Jej szyszki pozostają na drzewie najdłużej aż do 70 lat.


Niezwykłe jest to, że ma szyszki w okółkach. Wszystkie sosny z szyszkami w okółkach mają jedną wspólną cechę, mianowicie szyszki są zamknięte - chronią dostęp do nasion, przez to ich żywotność jest większa. Do uwolnienia nasion potrzebna jest wysoka temperatura. Zwykle pożary lasów uwalniają nasiona. Logiczne i bezdyskusyjne jest to ,że uwielbiają popiół drzewny i otwarty dostęp do Słońca. Występują oczywiście w suchych i ciepłych miejscach naszej Planety. Cechy przystosowawcze do warunków siedliskowych wyodrebniły się z puli genów w środowisku ich życia.
Pinus muricata drzewo do 24 m wysokości i 90cm średnicy pnia. Pień ciemno szary, łuszczący się. Igły po dwie w pochewce długości 8-15 cm utrzymujące się przez 2-3 lata. Mamy tutaj odmianę północną o igłach lekko skręconych sino-niebiesko-zielonych zwana szczepem niebieskim i południową o igłach ciemno zielono-żółtych często zwana szczepem zielonym. Szyszki są jak jeże kolczaste, zakrzywione, jajowate, dojrzewają w ciągu 2 lat. Młode żółto-brązowe z wiekiem ciemnieją. Nasiona ukośnie elipsoidalne 6-7mm długie. Skrzydełka 15-20mm ciemnobrazowe do czarnego. Sosna rośnie w strefie brzegowej Oceanu Spokojnego (Kalifornia w dół do Meksyku) na suchych urwiskach, ubogich glebach. Została odkryta w 1985 przez irlandczyka Thomasa Coultera (na jego cześć nazwano Pinus coulteri) niedaleko misji San Luis Obispo (dlatego Bishop's). Jest to sosna o zmiennych cechach, wyodrębniono kilka szczepów (linie aparatów szparkowych itd), zatwierdzono 4 odmiany: muricata, borealis, remorata, cedrosensis.
Ze względu na szybki wzrost 2m rocznie na jałowych glebach, oraz utrzymywanie nasion przez 70 lat zainteresowałem się tym drzewem.
Zajmowałem się Pinus muricata przez 10 lat, a dokładnie szczepem południowym (zielono-zółtym). Nasiona dokładnie jak pinus silvestris, skrzydełka ciemnobrązowe. Kiełkowanie, liscienie, wzrost jak Pinus silvestris. Mikoryza i wzrost na jałowej glebie jak naszej sosny.
Mrozoodporność wyższa niż u Pinus radiata. Nieodporna na nasze wiosenne przymrozki. Jest mozliwośc uprawy przez kilka lat w gruncie w zachodniej Polsce. Niestety nie potrafiłem jej ochronić przed późnowiosennymi przymrozkami. Zgubił mnie fakt znoszenia zim bez uszkodzeń. Jednak zimy w Polsce są zmienne i nie potrafiłem jej utrzymać w gruncie dłużej niż 5 lat.
Drzewa takie jak P. radiata czy P. muricata wykazują znacznie szybszy wzrost w 8 czy 9 strefie klimatycznej. Ostatecznie zrezygnowałem z uprawy tej sosny.
Poniżej kilka zdjęć na których widać zabarwienie zielono-żółte i dłuższe igły, a nawet linie aparatów szparkowych.










Pinus muricata nie daje mi spokoju.
Zebrałem szyszki ze szczepu "zielonego" w środkowej Anglii
Postanowiłem sprawdzić jej przydatność w naszym klimacie.


Wysiałem nasiona 1 maja 2017 roku.
Poniżej zdjęcia z rozsadnika 14 maja 2017roku.


Prześledzimy razem wszystko od wysiewu
|
|
|
|
|
|
|
Łącznie stronę odwiedziło już 57371 visitorstutaj! |
|
|
|
|
|
|
|